Vrijdag 28 januari 2011
Het is prachtig helder weer, mooi om te oefenen vogels te fotograferen. Een dodaarsje is een leuk object, maar de weerspiegeling in het water vind ik veel kunstzinniger.
De platte staart van een aalscholver verdwijnt als laatste onder water bij het duiken, beetje vreemd gezicht is dat, net alsof die blijft hangen.
Alsof ik het al had verwacht: een Pieterburenhondje.
Droogwapperen op de pier.
Een drieteenmeeuw heeft zo’n mooi patroon op de vleugels als hij vliegt.
Ik denk dat deze in z’n tweede jaar zit, de snavel is niet meer helemaal zwart en het zwarte in de nek vervaagt, maar hij heeft nog wel zwart in zijn vleugels.
Ik fiets me wel warm, maar zo te zien heeft het toch aardig gevroren.
alipo Natuurdagboek 
Aha, het wordt een meisje….kan niet missen met dit roze;-))
(hoewel, dacht ik zelf ooit ook zeker te weten: alles roze in de kamer bleek het een jongen….:-DDDDDDDDDD)
Buitengewoon mooie foto’s van bijzondere onderwerpen, de St. Jansvlinders bij dat grasje blijven vast nog een poos op mijn netvlies hangen…..wereldplaat!
Hai Ali,
Zo, die dodaar heb je er aardig op gekregen. Dat zijn toch lastige rakkers om te fotograferen. Altijd net op het moment dat je af wilt drukken, duiken ze onder.
Portret van de meeuw is super. Heel mooi.
Eeuwig zonde van de foto van de zeehond, dat je teveel zonlicht hebt. Koppie is goed scherp en dan zo jammer van het felle licht. Toch knap dat je hem nog zo hebt weten te fotograferen.
Hopelijk krijg je snel een nieuwe kans, want dat zijn toch wel de krenten in de pap, he?
Groetjes,
René
Ha, was de zeehond weer nieuwsgierig naar je? Schitterend die weerspiegeling. Mooie vloedlijn, toch apart hè.
De natuur op z’n mooist laat je zien met al deze vogels en het zeehondje.
Je vloedlijn is van een bijzondereschoonheid een prachtige diepte in de foto.
Grtjs.