Zaterdag 20 oktober 2007
Met m’n vriendin ga ik op excursie met de boswachter naar de wisenten.
Er zijn er 3 en de boswachter heeft een GPS bij zich waarop hij kan zien waar ze zich bevinden. Bij het uitzichtpunt waren ze niet, maar kregen we wel uitleg waar ze vandaan komen en wat de bedoeling van het project is, enz. Die beesten kunnen nog 60 km per uur rennen. Er zijn hier voorlopig 3 uitgezet, 2 jonge vrouwtjes uit Polen en 1 mannetje ergens anders vandaan. We liepen langs het hek waar de laatste signalen vandaan kwamen en inderdaad … alle 3 bij elkaar.
Op het moment dat ze alle 3 vrij goed te zien waren ging de groep verder.
Er vlogen hier libellen en eendagsvliegen. Deze mooie hield zich aan het grassprietje vast terwijl ik hem van alle kanten bekeek.
De groep ging terug naar de Zandwaaier, maar wij wilden verder wandelen en gingen onder het spoor door. Daar stonden heel veel rood-met-witte-stippen en ook andere paddenstoelen.
een aardsterretje.
en 3 paddenstoelen die op denneneekhoorntjesbrood lijken. Ze stonden wel onder dennenbomen, maar ze zijn zeldzaam, dus of ze het zijn??
We hadden alweer een heel eind gelopen en moesten ongeveer terug zijn op het beginpad, dus eerst nog even naar beneden op een stijl moeilijk pad en toen nog lachend …
maar toen kwamen we voor een sloot te staan en konden niet meer verder. Anita redde het ook niet meer dat hele stuk terug, dus toen we een gat in het hek zagen konden we over de spoorbrug verder gelukkig.
waarna we al snel weer op het goede pad waren
en dicht bij de koffietent. Poe .. wat een opluchting. Ik zie mezelf nog niet overnachten in het bos.
Na de koffie redde Anita het wel weer en konden we onze weg terug op de fiets vervolgen. De Konikpaarden kwamen nog op ons pad …
… de Schotse hooglanders
… en zelfs nog 3 hertjes. (rechts zie je nog vaag het oortje van nog een)
De lichtval was prachtig, wat hebben we genoten.
En na een telefoontje naar huis konden we gelijk aan de koffie en daarna een heerlijke maaltijd.