Maandag 16 februari 2009
Als we ’s morgens beneden komen ligt Dazzle soms nog te pitten. Het is in ieder geval geen ‘ochtendmens’. 😉 Ze is heel rustig ’s morgens. Als ik bij de computer zit ligt ze de hele tijd bij mijn voeten. ’s Middags is ze wel in voor een spelletje met het rubber botje.
’s Middags zijn we allebei een tijdje weg, als we thuiskomen is ze stil, dat gaat dus prima.
alipo Natuurdagboek 
Nooit geweten dat een sprinkhaan zich zo op kon rollen. Hij doet ineens sterk aan een garnaal denken. Zal ook vast wel ergens familie zijn. Het zijn hele mooie foto’s geworden. Ze hebben toch altijd wel iets schattigs die sprinkhanen. De laatse foto is heel sfeervol en rustgevend.
Balen trouwens van die huismoeder die op je mouw kwam zitten. Een slechter plekje kon hij/zij ook niet uitzoeken. Moet heel frustrerend geweest zijn.
Maar die huismoeder koos jou toch wel even mooi uit voor
een landing. Dat maakt toch weer veel goed?
Gaaf die weerspiegelingen in het water.
Volgens mij had die sprinkhaan gewoon jeuk aan haar pootje 😉